ماندلای بزرگ، در سن نود و پنج سالگی درگذشت، و جامعه جهانی را سوگوار کرد. شاید مردم آفریقای جنوبی، بیش از همه از، این درد را حس کنند، چون امنیت کنونی جامعه و دمکراسی موجود در کشور، وامدار نلسون ماندلا است.
برای درک ارزش نلسون ماندلا، توجه به نکات ذیل ضروری است:
- حتی توسل به اندکی خشونت توسط آزادی خواهان،خیانت به نسل بعدی ودمکراسی است؛خشونت به مانند سرطان گسترش می یابد!واقعیت این است که توسل جستن به خشونت، حتی به مقدار بسیار کم نیز، خیانت به نسل آینده است:
- شاید مهمترین مشخصه یک دیکتاتور، دست یازیدن او به خشونت باشد. دست زدن به خشونت برای حفظ منافع، در میان تمام دیکتاتورها، مشترک است، از صدام گرفته تا خمینی! اما اگر مخالفین دیکتاتورها نیز به خشونت دست زنند، یک روند خطرناک را آغاز می کند که به نهادینه شدن خشونت می انجامد.
- نکته اینجاست، آیا باید بین آزادی خواهان و جنایتکاری مانند خامنه ای، تفاوتی باشد یا نه!؟ اگر قرار است آزادی خواهان ایرانی مانند خامنه ای دست به خشونت بزنند، چه تفاوتی بین آنه است؟!
- هدف توجیه گر وسیله نیست، نمی توان گفت ما برای رسیدن به دمکراسی، می بایست چند آخوند یا بسیجی را بکشیم! اگر کسی برای رسیدن به دمکراسی، حاضر به ریختن خون یک انسان بشود، برای باقی ماندن در قدرت نیز، از ریختن خون دیگر انسان ها دریغ نخواهد داشت...!
مهم، حرمت خون انسان است، این حرمت نباید شکسته شود...!
وقتی که مدعیان آزادی، در حالتی که در مسند قدرت نیستند، ، دست به خشونت می زنند، وای به روزی که قدرت را به دست بگیرند، آنگاه حمام خون راه می اندازند!
نمونه واضح آن خمینی است، شاید خشونت هایی که خمینی و طرفدارانش مرتکب شده اند، به آتش زدن سینما رکس آبادان و یا چند عملیات محدود دیگر محدود گردد، اما دیدیم وقتی که قدرت به دست گرفتند، چه حمام خونی در ایران به پا کردند!
دست یازیدن به خشونت، مانند بیماری سرطان است، حتی اگر ابعاد آن بسیار اندک باشد، اگر حتی ما به سر سوزنی خشونت مرتکب شویم، این خشونت چون سرطان گسترش می یابد و در دراز مدت تمام ابعاد جامعه را در بر می گیرد.
دست یازیدن به خشونت، بی حرمت کردن کرامت انسانی است، هیچ دلیلی نمی تواند توجیه گر بی حرمتی به مقام انسان باشد، خشونت در هر ابعادی، بی حرمتی آشکار به اعلامیه جهانی حقوق بشر (به عنوان ارزشمندترین دستاورد بشری) محسوب می گردد.
هیچ کسی منکر خشونت و جنایات رژیم اسلامی نیست، اما حس انتقام و مقابله به مثل، بسیار احمقانه و بدوی است. تصور کنیم که خامنه ای سرنگون گردیده است، آزار او و دست زدن به خشونت علیه او، یک نقض حقوق بشر است.
اینکه فلان ملا جنایت کرده است، باعث نمی شود او از حقوق انسانی خود محروم شود و کسی استدلال کند دیگر او انسان نیست، قوانین حقوق بشر نیز شامل حال او نمی شود.
هیچ جنایتی باعث ساقط شدن انسان، از انسانیت خودش نمی شود.
نلسون ماندلای بزرگ، قریب سی سال زندانی شد و شکنجه دید، اما زمانی که قدرت را به دست گرفت، با شجاعت گفت: من نمی توانم فراموش کنم، اما می توانم ببخشم!
مرگ ماندلا، دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد، اما راه، منش و روش او، الهام بخش تمامی آزادی خواهان دنیا بوده، هست و خواهد بود.
/-----------/هزار میلیارد دلار خسارت ادامه جنگ، دستاورد خمینی بود؛ و هزار میلیارد دلار خسارت اقتصادی برنامه اتمی، دسته گلی خامنه ای!
/---/یک مقایسه ساده، شرکت ملی گاز ایران و شرکت ژ-د-اف (شرکت گاز فرانسه) /---/ آیا امامزاده ها، بعد از مرگ هم سکس دارند که همچنان تعداد آنها به این شدت افزایش می یابد؟!
نوشته های اخیر این وبلاگ:
و چند نوشته اخیر این وبلاگ:
4) /داستان سرداران جنگ و مصونیت مضاعف آقازاده های آنها!/ امام زاده های زنده ای که مشغول دلالی هستند...!
