اپیزود اول: جنگ را ادامه دادند و یک میلیون انسان را به کشتن دادند، هزار میلیارد دلار به اقتصاد کشور خسارت زدند، وقتی از ترس سقوط رژیم خودشان قطع نامه را پذیرفتند، مردم ایران خوشحال شدند.
ایپزود دوم: برای ساخت بمب اتمی، اقتصاد کشور را نابود کردند، تحریم ها هزار میلیارد دلار دیگر به اقتصاد ایران ضربه زد، هزاران کودک خیابانی و ایذز گرفتن اکثر آنها، تنها مشتی از خروار است، حال که باز از ترس سقوط و حمله آمریکا، مجبور شده اند که به ذلت تن داده و شرایط غرب را بپذیرند، باز مردم ایران خوشحال هستند...!
من مشکلی با خوشحالی مردم ندارم، خوب است که خطر جنگ کمتر شده است، ولی ای کاش مردم بعد از آن خوشحالی ها، از خودشان بپرسند که چرا باید هستی و نیستی ما اینچنین فنا شود؟
ای کاش مردم از خودشان بپرسند، اپیزود بعدی چیست و بلایی که این رژیم جنایکتار در اپیزود بعدی می خواهد بر سرشان بیاورد، چه هست.
