چند وقت پیش، شخصی به شوخی به من گفت: امثال تو که در یک کشور پیشرفته زندگی می کنند، چه کار داری دانرد به این حکومت؟ خوب مردم داخل هم اگر ناراضی باشند، خودشان اقدامی می کنند...!
_________
هر چند این سخن نیمه-شوخی بود، اما همچنان نیازمند پاسخی است:
به دلیل وجود این حکومت مذهبی و جنایتکار، کشورمان دچار فقر و فلاکت و نا امنی است. شاید بخشی از مردم ایران با این حکومت بتوانند کنار بیایند، و زندگی معمولی داشته باشند. اما بخش عمده ای از مردم ایران نمی توانند. و درد آور این است که آن بخش عمده، بخش آسیب پذیر و ناتوان جامعه هستند، پول ندارند، تحصیلات عالیه ندارند، وکیل و پزشک و مهندس نیستند، و در رسانه ها و فضای مجازی نیز به چشم نمی خورند. اصولا دردآور این است که این بخش جامعه، اصلا هیچ جا دیده نمی شوند و گو اینکه در هیچ معادله ای قرار نیست محاسبه شوند...!
دغدغه من نوعی، آن بخش از جامعه است. وگرنه آن کسی که در خانه راحتش در تهران زندگی می کند، شاید از آلودگی هوا و نبود آزادی سیاسی و اجتماعی در عذاب باشد، ولی همچنان زندگی می کند...!
دغدغه من نوعی آن بخش عظیم جامعه است...!
این خبر را بخوانید، این یک نمونه از آن جامعه است: (به نقل از روزنامه قانون):
«مریم در اتاقی 9 متری در زیر زمین ساختمانی در جنوب تهران همراه فرزندانش زندگی می‌کند. «محمد» فرزند بزرگ و هشت‌ساله مریم، به اجبار پدر معتادش مدرسه نمی‌رود. پای او به شدت ورم کرده و عفونتی شدید دارد. حسن در چهار سالی که به دنیا آمده است، هیچ واکسنی نزده و زمینه ابتلا به هر بیماری‌ای را دارد. پدر گفته رضا را فروخته؛ آن هم به قیمت «150 هزار تومان»! تا شاید پول چند وعده اعتیادش را درآورد.»
--------------
پی نوشت:
یادمان باشد، این حکومت جنایتکار، فقط عامل بدبختی مردم ایران نیست، خاورمیانه را به آشوب و تباهی کشانیده است...! صلح و امنیت ملی ما در دراز مدت دچار بحران شده، تا اینجای کار، سه نسل از مردم ایران با بحران روبرو شده اند و زندگیشان به باد رفته است، دیگر بس است...، باید کاری کرد....
