اهمیت کار خبرنگاران را تا حد داشتن پارلمان برای یک نظام دمکراسی مهم و با ارزش می دانند، تا جایی که برخی، وجود مطبوعات آزاد و رسانه های مستقل را رکن چهارم دمکراسی خوانده اند.
یعنی همانطوری که سه رکن دیگر، مجلس مستقل، قوه قضاییه مستقل و قوه مجریه منتخب مردم، برای رشد و ادامه حیات دمکراسی مهم و با ارزش است، داشتن رسانه های مستقل و وجود آزادی بیان نیز، برای کشور مهم است.
دلیل آن نیز مشخص است، رسانه های مستقل، بر کار دولت و مجلس نظارت می کنند و اگر هر کدام از آنها کوچکترین خطایی کند، آنها را رسوا می کند و در حقیقت؛ عامل اصلی جلوگیری از فساد و همینطور آگاهی بخشی به جامعه است.
در این میان، کار خبرنگارانی که وظیفه رسوا کردن دیکتاتورهایی چون بشار اسد را بر عهده دارند، اهمیت بیشتری می یابد، اگر چنین خبرنگارانی وجود نداشته باشند، بشار اسد به راحتی و بدون واهمه از واکنش بین المللی، جنایت خود را در سوریه شدت می بخشد.
سخن از جنایات سوریه به میان آمد، شاید بد نباشد یادی کنیم از دو خبرنگار با شرف و شجاع، که جان خود را از دست دادند:
در این ویدیو، که برای سایت ترجمه کرده ام و بر آن زیر نویس گذارده ام، یکی از خبرنگاران جنگی، به نام جیوانجی، تجربیات خود را از گزارش جنگ ها بیان می کند، از جنگ صربستان می گوید و از سرنگونی عراق، از جنگ های داخلی رواندا می گوید که نسل کشی ننگین رخ داد (توضیح بیشتر اینجا)، او از کودک خود برای شما سخن می گوید:
در اینجا، لیست برخی از ویدیوهایی که برای سایت تدترجمه کرده ام را ملاحظه می فرمایید
دو نوشته دیگر دیروز من: