یاد بگیریم که هر که نظرش با ما متفاوت بود، جاسوس و مزدور رژیم جمهوری اسلامی نیست/تهمت زدن، قباحت خود را از دست داده است!

این یک واقعیت است، سرنگون کردن رژیم اسلامی، بخش ساده کار است...! سخترین قسمت کار، از بین بردن میراث این رژیم است، بدون هیچ تعارفی، از ایران خرابه ساخته اند. در همه ابعاد، کشور را به سوی نابودی سوق داده اند، از تخریب و قاچاق میراث فرهنگی توسط سران رژیم گرفته، تا از بین بردن محیط زیست، نابودی زیربنای اقتصادی و یا بد نام کردن نام ایرانیان در سرتا سر دنیا...!!

اما شاید وحشتناک ترین قسمت ماجرا، بلایی است که این رژیم بر سر فرهنگ متدوال جامعه آورده است. و زمانی عمق این فاجعه نمایان می شود که به دو نکته زیر بر می خوریم:

یک- برای ایجاد تغییرات فرهنگی، نیاز به سالها کار مداوم است،

دو- خراب کردن، خیلی راحت تر از درست کردن است..!

یکی از رفتارهای زشت و زننده سران رژیم، انگ چسباندن به مخالفین رژیم است. سران این رژیم دیکتاتوری، مثل آب خوردن، به هر کسی که کوچکتری انتقادی از جنایات آنها بکند، انگ می چسبانند و تهمت می زنند.

اوج این رفتار زشت زمانی بود که آیت الله مصباح یزدی، به عنوان یکی از متفکرین (!) این جماعت، اصلاح طلبان را به دریافت پول از آمریکا متهم کرد. یعنی سران این رژیم، به راحتی و بی هیچ شرمی، حتی به نزدیک ترین افراد و هم پیمانان خود نیز انگ می زنند.

این رفتار قبیح و زننده، در میان جامعه ایران، خصوصا مخالفین رژیم و آزادی خوانان ریشه دوانده است.

به مثال های زیر توجه فرمایید:

- تو بی دین هستی؟ نجس هستی و از اسراییل خط می گیری...! یا اینکه مزدور رژیم هستی و برای بدبین کردن دینداران فعالیت می کنی!

- تو دیندار هستی؟! نوکر ملاها هستی..!

- از تقسیم عادلانه ثروت در جامعه طرفداری می کنی؟! تو کمونیسم هستی!؟

- دم از حقوق اقلیت ها می زنی!؟ تو تجزیه طلب هستی!

- از شورای ملی حمایت می کنی؟! تو سلطنت طلب هستی و از آنها پول گرفته ای!

- تو جمهوری خواه هستی؟! مزدور رژیم و ملا ها هستی، تو و امثال تو انقلاب کردند و کشور را خراب کردند!

آیا این اتهامات برای شما آشنا نیست؟! این اتهامات که در قریب به اتفاق مواقع، بدون هیچ مدرک و سندی بیان می شود، دیگر قباحت خود را از دست داده است...!

گویا جامعه فراموش کرده که این رفتار، زشت و زننده است، کسی حق ندارد به دیگران انگ بچسباند و بدون مدرک و سند، دیگران را به چیزی متهم کند.

این رفتار، در تناقض آشکار با اعلامیه جهانی حقوق بشر است، چرا که ماده دوازدهم، به صراحت گفته شده است که: "آبرو و شرافت اشخاص، باید مصون از تعرض بماند".