موج وبلاگی/ به نظر شما، این احمقانه نیست که قانون، برای جلوگیری از آدم کشی و تنبیه آدم کش، خود دست به آدم کشی بزند؟!

این یک واقعیت است که خشونت، یک دور باطل است، اگر در جواب خشونت، به همان اندازه به خشونت روی بیاوریم، خشونت تنها دو برابر نمی شود، بلکه ده ها برابر می شود، چون خشونت به صورت تصاعدی رشد می کند و اضافه می شود.

خشونت باید قباحت داشته باشد، اگر چاقو زدن و یا دعوا کردن بد است، خود حکومت و دادگاه نباید به چنین کارهایی دست بزنند، چون چنین کارهای زشتی، برای مردم عادی می شود .

صد البته که یک آدم کش باید مجازات شود، و شاید مهمترین دلیل مجازات او این باشد که وقتی یک نفر آدم کشت، و یک بار چنین خط قرمزی را رد کرد، ممکن است باز هم چنین کار زشتی را به سادگی تکرار کند، و به قول معروف، گزینه پر خطر است.

اما مجازات داریم تا مجازات!

اگر برای مجازات یک خاطی، به کشتن او روی بیاوریم، چه تفاوتی بین آن آدم کش و قاضی دادگاه وجود دارد؟! هر دو آدم می کشند!

صد البته که افراد خاطی، باید مجازات شوند، کسی که قاچاق مواد مخدر کرده، باید تنبیه شود تا دیگر چنین کاری را نکند و صد البته، افراد دیگر نیز، جرات چنین کاری را نکنند.

اما هیچگاه فکر کرده اید که چرا در کشورهایی که مجازات اعدام برای قاچاق مواد مخدر و یا قتل وجود دارد، شاهد بیشترین تعداد قتل و آدم کشی هستیم؟! چرا توزیع مواد مخدر، بیشترین مقدار است؟!

به یاد داشته باشید، همیشه ممکن است که پلیس یا دادگاه اشتباه کنند و به اشتباه، یک بیگناه را محکوم کنند، اگر مجازات زندان طولانی مدت، جایگزین مجازات اعدام شود، خیلی راحت می توان آن اشتباه را جبران کرد، اما اگر مجازات اعدام اجرا شود، دیگر غیر قابل بازگشت است!

واقعیت این است، مجازات اعدام، قباحت آدم کشتن را می ریزد و آن را کاری عادی جلوه می دهد، و زمینه ساز خشونت بیشتر در جامعه می شود.

در اینجا، از دوست عزیزم، وبلاگ اندیشهمی خواهم که این موج وبلاگی را ادامه دهد و او مطلبی را قلمی کند، بعد رشته کلام را به دوست دیگری بدهد.

نوشته دیگر وبلاگ ها در این باره:
اردشیر دولت: آیا خشونت قانوی پذیرفتنی است؟!