"هنگام فیلمبرداری فیلم 'معراجی ها'ساخته مسعود ده نمکی در شهرک سینمایی دفاع مقدس تهران، انفجاری در سرصحنه روی داده که تعدادی کشته و زخمی برجای گذاشته است. به گزارش مهر، سه نفر دیگر هم زخمی شده اند. فیلم معراجی ها درباره خاکسپاری کشته شدگان جنگ ایران و عراق در دانشگاه تهران است."
بعد از خواندن این خبر، نکته های زیر، ذهن آدمی را به خود مشغول می کند:
- در اثر سو مدیریت، هنگام ساخت فیلم و سریال، شش نفر کشته می شود. حال تصور کنید در زمان جنگ، و به دلیل سو مدیریت فرماندهان سپاه، در جنگ واقعی چند نفر کشته شده است؟!
- اینها قصد داشته اند فیلم بسازند و یاد کشته های جنگ ایران و عراق را زنده نگاه دارند. حال آیا باید یک گروه دیگر بیایند و به یاد اینها فیلم بسازند؟! اگر آنها نیز کشته شدند، چه باید کرد!؟
- هنگامی که یک چماق بدست، به نام مسعود ده نمکی، که تنها هنرش به هم زدن تجمعات، کلاس های درس و حمله به دانشجویان بوده است، ادعای هنرمندی می کند و کارگردان می شود، نتیچه بهتر از این نمی توان انتظار داشت!
- فرماندهان سپاه، افراد فاسد و سفله ای بیش نیستند. و با پر رویی و توسل به زور، شغل ها و سمت های مهم را اشغال کرده اند. همانطوری که مسعود ده نمکی، با اشغال سمت کارگردانی، گند می زند و آدم ها را به کشتن می دهد، می توان تصور کرد که دیگر فرماندهان سپاه، هنگام تصدی پست هایی مانند وزارت نفت، نیرو و ...، چه گندهای دیگری می زنند...!
- لابد فردا رژیم ادعا می کند این بمب گذاری هم کار مجاهدین و یا اسراییل بوده است!!
پی نوشت:
ای کاش در اثر این بمب گذاری، ده نمکی کشته شده بود، کمی دلمان خنک می شد...!
