شکنجه شدن در زندان رژیم، به کسی مشروعیت نمی دهد!
صد البته که شکنجه، یک عمل غیر انسانی است و استفاده از آن در علیه هر انسان دیگری ممنوع است، و اینکه زندانی، چه جرمی را مرتکب شده، غیر انسانی بودن شکنجه و استفاده از آن را توجیه نمی کند.
یک- صد البته که هر انسان منصفی، از آزار دیدن مجاهدین خلق در زندان رژیم و یا حتی اعدام عبدالمالک ریگی، غمگین می شود و دلش به حال هموطنانش می سوزد، بدون شک، فعالیت سیاسی آزادانه، حق هر انسانی است.
دو- مبارزات گروه هایی چون مجاهدین خلق، یا گروه تروریستی جند الله، به هدف رساندن ایران به دمکراسی نیست، هدف آنها، استقرار یک رژیم دیکتاتوری غیر از رژیم جمهوری اسلامی است، هدف آنها استقرار یک رژیم دیکتاتوری است که در آن، خود آنها بر مسند قدرت نشسته باشند.
سه- تنها به یک شرط، فعالیت مبارزان سیاسی با ارزش است، به شرط اینکه هدف آنها اعتلای حقوق بشر و استقرار دمکراسی در کشور باشد.
ختم کلام اینکه، هر مبارزی حق مبارزه برای هدف خود دارد، فارغ از اینکه هدف او چیست، باید حقوق انسانی او نیز محترم شمرده شود، ولی نباید این نکته را نادیده گرفت که هر مبارزی، خدمتگذار این کشور مصیبت زده محسوب نمی شود...!
فارغ از اینکه پیشنه هر فعال و یا گروه سیاسی چیست، تنها در صورتی می توان به آن گروه سیاسی اعتماد کرد که اعتقاد و التزام به سه اصل اساسی داشته باشد: دمکراسی، سکولاریسم و حقوق بشر.
نوشته دیروز من:
