ریشه کتک زدن کودکان در غرب را باید در انجیل یافت که چنین دستور زننده ای می دهد، در جوامع اسلامی نیز، آموزه های دینی که معلم مقام بسیار بالای معنوی دارد، زمینه ساز چنین رفتار زشتی بوده است. از علی، امام اول شیعیان، حدیثی وجود دارد که می گوید هر کسی به من کلمه ای بیاموزد، مرا بنده خود ساخته است!
این حدیث خیلی احمقانه است، چه آنکه اولا برده داری کار زشتی است و بنده کسی شدن، خیلی مضحک است، از طرفی وظیفه معلم آموزش دادن است و شغل او این است، در مقابلش پول می گیرد...!
در بریتانیا، در سال 1986، کتک زدن کودکان در مدرسه غیرقانونی شد و تا قبل از آن، به مانند بسیاری از جاهای دنیا، کتک زدن کودکان در مدرسه، کار درستی تلقی می شد!
حال نکته بامزه، اینجاست که وقتی یکی از اعضای خاندان سلطنتی در مدرسه، اشتباهی می کرد و باید به مانند کتک می خورد، معلمان دچار مشکل می شدند! چون به هر حال آن آموزگار جرات کتک زدن یک شاهزاده را ندارد!
لذا برای حل این مشکل، راه حل بامزه ای یافته بودند، آنها یکی از دوستان شاهزاده را به عنوان «کتک خور» در نظر می گرفتند، و اگر شاهزاده اشتباهی می کرد، آن دوستش که «کتک خور» او بود، جای او کتک می خورد...!
هدف این بود که با تنبیه یکی از دوستان او (که مورد علاقه او است) ، او را مجبور به تصحیح روش خود کنند...! چنین روش احمقانه ای تا همین سال 1986 که کتک زدن کودکان به کل ممنوع شد، وجود داشته است...! به چنین شخصی، Whipping boy گفته می شود!
یک آمار بامزه دیگر هم اینجا بنویسم، چند سال قبل در آلمان یک دفترچه یافت شد که متعلق به مدیر یک مدرسه بوده است، در دوران خدمت 51 ساله او، او هر کودکی را که تنبیه می کرده، در آن دفترچه می نوشته است، گویا قریب یک میلیون بار چوب به کف دست کودکان زده است!
از صفحه فیسبوکی سایت حقوق بشر، بازدید فرمایید
نوشته ای از من در نشریه فضول محله:
نوشته های دیروز این وبلاگ: